ابوذر

یک روز در نوفل لوشاتو کمتر از2کیلو پرتقال خریدم،امام که پرتقال ها را دیدند فرمودند:این همه پرتقال برای چیست؟ عرض کردم:به خاطر این که ارزان بود،برای چند روز پرتقال خریدم.امام فرمود:دوگناه کردی یک گناه برای اینکه ما نیاز به این همه پرتقال نداشتیمویکی دیگر آنکه شاید در نوفل لوشاتو کسانی هستند که تا حالا به علت گران بودن پرتقال نتوانسته اند مقداری از آن را تهیه کنند. وشاید با ارزان شدن آن،میتوانستند مقداری از آن را تهیه کنند در حالی که این مقدار پرتقال را برای سه یا چهار روز آن هم به جهت ارزان بودن آن خریده اید.ببرید مقداری از آن را پس دهید.گفتم پس دادن ممکن نیست.ایشان فرمودند:باید راهی پیدا کرد.عرض کردم چه کار میتوانم بکنم؟فرمودند از: پرتقال ها را پوست بکنید وبه افرادی بدهید که تاحالا پرتقال نخورده اند.شاید خداوند سر گناه شما بگذرد.

به سند متصل از شیخ مفید در ارشاد از ام سلمه رضی الله عنها گفت: «رسول خدا ص شبی ازنزد ما بیرون رفت وغیبت اوطول کشید. انگاه بیامد،ژولیده موی وگردآلوده ومشت او بسته،گفتم :یا رسول الله چه می شود که تو را ژولیده موی وگردآلود می بینم فرمود:دراین وقت شبانه مرا به موضعی از عراق بردند که آنرا کربلا گویند ودر آنجا کشتارگاه حسین فرزندم وجماعتی از فرزندان واهل بیت مرا به من نشان دادند واز خونهای آنها برداشتم واکنون در دست من است .
ودست بگشوده فرمود این را بگیر ونگاه دار .پس بگرفتم دیدم چیزی مانند خاک اما سرخ است و آن را در قاروره نهادم وسر آن را بستم و نگاه داشتم چون حسین (ع) به جانب عراق بیرون شد شیشه را بیرون می آوردم هر روز وشب می بوییدم وبه آن نگاه میکردم ومی گریستم ،برای مصیبت آن حضرت پس چون روز دهم محرم شد و آن روزی است ،که حسین(ع) کشته شد آن را اول روز بیرون آوردم چنان بود که بوده وچون آخر روز بیرون آوردم ناگهان دیدم خونی تازه سرخ است ودر خانه خود فریاد زدم وبگریستم واندوه خویش پوشیده داشتم مبادا دشمنان در مدینه بشنوند ودر شادمانی نمودن شتاب کنند،پس آن روز و وقت را پیوسته در خاطر خود نگاه می داشتم تا خبر شهادت آن حضرت را آوردند،و حقیقت آشکار شد.»

امام صادق (ع) فرمودند: عیدغدیر روزی است که رسول خدا صلی الله علیه وآله علی علیه السلام را به عنوان پرچمدار برای مردم برافراشت وفضیلت او را در این روز آشکار کرد وجانشین خود را معرفی کرد،بعد به عنوان سپاسگزاری از خدای بزرگ،آن روز را روزه گرفت وآن روز ،روزه داری وعبادت وطعام دادن وبه دیدار برادران دینی رفتن است .آن روز ،روز کسب خشنودی خدای مهربان وبه خاک مالیدن بینی شیطان است.
عمریست که دم بدم علی می گویم   در حال نشاط وغم علی می گویم           تا حال علی گفتم وانشاءالله            تا آخر عمر یاعلی می گویم

 ای دل بشارت میدهم خوش روزگاری می رسد
 یادرد وغم ی می شود،یاشهریاری می رسد
 ای منتظر غمگین مشو،قدری تحمل بیشتر
 گردی بپا شد در افق،گویا سواری می رسد

امام غریب
حضرت امیرالمؤمنین علی (علیه اسلام) فرمودند:صاحب هذا الأمر الشرید الطرید الفرید الوحید. «عهده دار این امر (حضرت مهدی علیه السلام)همان رانده ی آواره ی بی کس تنهاست»
دوران غیبت دوران غربت امام است.دوران مظلومیت،انزوا،تنهایی،دل شکستگی،وگریه های طولانی اوست.دورانی است که آن حضرت باید از شهرها فاصله بگیرد ودر مکان های پنهان دور از ظالمان زندگی کند.صاحب زمان ومالک زمین است،اما باید به ور ناشناس در میان مردم رفت وآمد کند.شاهد رنج ها ومصایب پیروان خویش است،خون اجداد طاهرینش بر زمین مانده است.
تأسف بارتر آنکه شیعیانش،او را فراموش کرده اند.هل من معینش را پاسخ نمی گویند،برای فرجش دعا نمی کنندوبسیاری از آنها سرگرم مال ومنال ومقام ولذات زودگذر دنیا گردیده ،به خواسته های امام خویش بی توجه هستند وچه بسا با گناهان خود قلبش را می آزارند واشکش را جاری می کنند

برای آمدنت انتظار کافی نیست

دعا واشک ودل بی قرار کافی نیست

چنین که یخ زده ایمان من ،اگر هرروز

هزار بار ببارد بهار کافی نیست

به جرم عشق تو بگذار آتشم بزنند

برای کشتن حلاج،دار کافی نیست

خودت دعابکن ای نازنین که برگردی

دعای این همه شب زنده دار کافی نیست

ابوالفضل نظری

آثار شناخت امام(ع):1هدایت از گمراهی 2قبولی اعمال 3وصول به مرتبه شهدا واولیا 4بنیان نظام اجتماع